علامه حسن زاده آملی حفظه الله میفرمایند:

بنده حدود سی سال پیش، سخنی با یک ریاضی دان داشتم تا اینکه کلام کشید به این شکل هندسی " قطاع ". من از او به خاطر غرض الهی که در نظر داشتم، سوال کردم: عزیز من، از این شکل، چند حکم هندسی میتوان استفاده کرد؟
گفت: شاید هفت تا ده تا حکم.
گفتم: مثلا بیست تا چطور؟
گفت: شاید ممکن است.
گفتم: دویست تا چطور؟
به من نگاه میکرد که آیا دویست حکم هندسی میتوان از آن استنباط کرد و توقف کرد.
گفتم: دو هزار تا چطور؟

همین طور به من نگاه میکرد.
گفتم: دویست هزار تا چطور؟
خیال میکرد که من سر مطایبه و شوخی دارم و به مجاز حرف میزنم.بعد به او گفتم: آقا این خواجه نصیر الدین طوسی کتابی دارد به نام " کشف القناع عن اسرار شکل القطاع " و جناب خواجه از این یک شکل، چهارصد و نود و هفت هزار و ششصد و شصت و چهار حکم هندسی استنباط کرده، یعنی قریب نیم میلیون !!! بعد به او گفتم : این خواجه نصیر طوسی که راجع به یک شکل هندسی یک کتاب نوشته و قریب پانصد هزار حکم از آن استنباط کرده، شما آن کتاب و خود خواجه را میشناسید؟
گفت: نخیر.
بعد راجع به شخصیت خواجه مقداری صحبت کردیم و به او گفتم:
این خواجه وقتی که در بغداد حالش دگرگون شد و دید دارد از این نشئه به جوار الهی ارتحال میکند، وصیت کرد مرا از کنار امام هفتم، باب الحوائج الی الله، از این معقل و پناهگاه بیرون نبرید و در عتبه به خاک بسپارید و روی قبرم در پیشگاه امام هفتم، مثلا نوشته نشود " آیت الله "، " علامه ". این امام است، حجة الله، قرآن ناطق و امام ملک و ملکوت است. روی قبر من بنویسید: " و کلبهم باسط ذراعیه بالوصید " ( کهف/ 18)
و این عالمی است صاحب این همه کتاب در حکمت، فلسفه، عرفان، ریاضیات، فقه و اصول، علوم غریبه، معماری و مهندسی، و بنا کننده رصدخانه مراغه و صاحب زیج ایلخانی و بالاخره خواجه نصیرالدین طوسی و استاد بشر و استاد کل فی الکل. اما در پیشگاه امام هفتم علیه السلام اینطور وصیت میکند که روی قبرش بنویسند. او میداند که:
گفتن بر خورشید که من چشمه نورم دانند بزرگان که سزاوار سها نیست
سُها ستاره ای است خیلی کوچک طرف قطب شمال. در کتابها نوشته اند که نور چشم را به وسیله آن امتحان میکنند. هرکس ستاره سها را ببیند، چشمش خیلی قوی است. حالا ستاره سها در پیش آفتاب عالم تاب بگوید من هم نور دارم. جناب نظام الدین نیشابوری در سرح خود بر شرح مجسطی وقتی این احکام را از خواجه نقل میکند، مینویسد: " تعجب مدار از آیه قرآن که وَ لَوْ أَنَّمَا فىِ الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبحُْرٍ مَّا نَفِدَتْ كلَِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيم (لقمان/27) وقتی از یک شکل هندسی میشود قریب نیم میلیون حکم استنباط کردچه میپنداری در باره کلمات قرآن".
یکی از اساتید و مشایخ بزرگوار ما میفرمود: " عارف نامور، جیلی، صاحب "انسان کامل" و رساله " الکهف و الرقیم " نوزده جلد کتاب در تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم نوشته است". بسم الله نوزده حرف است و ایشان راجع به هر حرف یک جلد کتاب نوشته است.

منبع: گفتگو با علامه حسن زاده آملی، نوشته محمد بدیعی