حدیث آرزو :
1) أخسر النّاس صفقة رجل أخلق يديه في آماله و لم يساعده الأيّام على أمنيّته فخرج من الدّنيا بغير زاد و قدم على اللَّه تعالى بغير حجّة.
زيانكارترين مردم آن كس است كه كه عمرى بآرزو گذارند و روزگار وى را بمنظور نرساند و از دنيا بى‏توشه برون رود و در پيشگاه خداوند دليلى نداشته باشد.
2) أخوف ما أخاف على أمّتي الهوى و طول الأمل.
بر امت خويش بيش از هر چيز از هوس و آرزوى دراز بيم دارم.
3) أربع خصال من الشّقاء: جمود العين و قساوة القلب و بعد الأمل و حبّ البقاء.
چهار چيز نشان بدبختى است خشكى چشم و سختى دل و آرزوى دراز و حب بقا (بيش از حد لزوم)
4) إنّ آدم قبل أن يصيب الذّنب كان أجله بين عينيه و أمله خلفه فلمّا أصاب الذّنب جعل اللَّه تعالى أمله بين عينيه و أجله خلفه فلا يزال يؤمّل حتّى يموت.
آدم پيش از آنكه مرتكب گناه شود مرگش جلو چشمش و آرزويش پشت سرش بود و همين كه مرتكب گناه شد خداوند آرزوى او را جلو چشمش و مرگش را پشت سرش قرار داد بدين جهت پيوسته آرزو ميكند تا بميرد.
5) إيّاكم و التّسويف و طول الأمل فإنّه كان سببا لهلاك الامم.
از اهمال و طول امل بپرهيزيد كه موجب هلاكت اقوام است.
6) ستّة أشياء تحبط الأعمال:
الإشتغال بعيوب الخلق، و قسوة القلب، و حبّ الدّنيا، و قلّة الحياء، و طول الأمل، و ظالم لا ينتهي.
شش چيز است كه اعمال خوب را نابود ميكند، اشتغال به عيب خلايق، سنگدلى و دنياپرستى و بى‏شرمى و درازى آرزو و ستم‏گرى كه بس نكند.
7) الكيّس من دان نفسه و عمل لما بعد الموت و العاجز من اتّبع نفسه هواها و تمنّى على اللَّه الأماني.
هوشيار آن است كه بر خويش مسلط است و براى پس از مرگ عمل كند و ناتوان آنست كه هوسهاى خويش را تبعيت كند و از خدا آرزوهاى بسيار دارد.
8) من تأنّى أدرك ما تمنّى.
هر كه صبورى كند به آرزوى خويش برسد.
9) من أراد السّلامة فليحفظ ما جرى به لسانه و ليخرس ما انطوى عليه جنانه و ليحسن عمله و ليقصّر أمله.
هر كه سلامت خواهد مراقب گفتار خويش باشد و از آنچه در دل دارد چيزى بزبان نيارد عمل نيك كند و آرزو كوتاه دارد.
10) نجاء أوّل هذه الامّة باليقين و الزّهد و يهلك آخرها بالبخل و الأمل.
متقدمان اين امت بيقين و زهد نجات يابند و متأخرانش به بخل و آرزو هلاك شوند.
11) يهرم ابن آدم و يبقى معه اثنتان الحرص و الأمل.
فرزند آدم پير مى‏شود و دو چيز با وى ميماند حرص و آرزو.
منبع : نهج الفصاحه