1) أشرف الإيمان أن يأمنك النّاس و أشرف الإسلام أن يسلم النّاس من لسانك و يدك.
بهترين ايمان آنست كه مردم از تو در امان باشند و بهترين اسلام آنست كه مردم از دست و زبان تو بسلامت مانند.
2) أفلح من هدى إلى الإسلام و كان عيشه كفافا و قنع به.
هر كه باسلام راهبر شده و لوازم زندگى بقدر رفع حاجت دارد و بدان قناعت كند رستگار شده است
3) إنّ الإسلام بدا غريبا و سيعود غريبا كما بدا فطوبى للغرباء.
اسلام در آغاز غريب بود و باز همچنان كه بود غريب خواهد شد خوشا بحال غريبان
4) إنّ اللَّه استخلص هذا الدّين لنفسه و لا يصلح لدينكم إلّا السّخاء و حسن الخلق ألا فزيّنوا دينكم بهما.
خداوند اين دين را خاص خود كرده است، با دين شما جز بخشش و خوشخلقى سازگار نيست؛ دين خود را باين دو صفت آرايش دهيد.
5) إنّ هذا الدّين متين فأوغل فيه برفق و لا تبغض إلى نفسك عبادة اللَّه فإنّ المنبت لا أرضا قطع و لا ظهرا أبقى.
اين دين محكم است بملايمت در آن پيش برو و عبادت خدا را منفور خود مكن زيرا رهرو عجول نه راهى سپرده و نه مركوب خود را حفظ كرده است.
6) الإسلام علانية و الإيمان في القلب.
اسلام آشكار است و ايمان در دل نهفته است.
7) الإسلام نظيف فتنظّفوا فإنّه لا يدخل الجنّة إلّا نظيف.
اسلام پاكيزه است شما نيز پاكيزه باشيد زيرا بجز پاكيزگان كسى به بهشت نميرود.
8) الإسلام يعلو و لا يعلى عليه.
اسلام برترى مىگيرد و چيزى بر آن برترى نگيرد.
9) تنظّفوا بكلّ ما استطعتم فإنّ اللَّه تعالى بنى الإسلام على النّظافة و لن يدخل الجنّة إلّا كلّ نظيف.
هر چه مىتوانيد پاكيزه باشيد زيرا خداوند اسلام را بر پاكيزگى نهاده و جز مردم پاكيزه كسى ببهشت نميرود.
10) ثلاثة من قالهنّ دخل الجنّة:
من رضى باللَّه ربّا و بالإسلام دينا و بمحمّد رسولا و الرّابعة لها من الفضل كما بين السّماء و الأرض و هى الجهاد في سبيل اللَّه عزّ و جلّ.
سه چيز است كه هر كه بگويد داخل بهشت مىشود هر كه خدا را پروردگار و اسلام را دين و محمّد را پيغمبر خود داند و چهارمى فضيلتى بزرگ مانند زمين و آسمان دارد و آن جهاد در راه خداوند است.
11) لتنتقضنّ عرا الإسلام عروة عروة فكلّما انتقضت عروة تشبّث النّاس بالّتي تليها فأوّلهنّ نقض الحكم و آخرهنّ الصّلاة
دستاويزهاى اسلام يكايك شكسته مىشود و چون دستاويزى شكسته شد مردم بدستاويز بعدى چنگ مىزنند، نخستين دستاويزى كه شكسته مىشود حكومت حق است و آخر آن نماز است.
12) لكلّ شيء آفة تفسده و آفة هذا الدّين ولاة السّوء.
هر چيزى آفتى دارد كه مايه فساد آن مىشود و آفت اين دين زمامداران بدند.
13) لن يبرح هذا الدّين قائما يقاتل عليه عصابة من المسلمين حتّى تقوم السّاعة.
اين دين پيوسته استوار است و گروهى از مسلمانان بر آن پيكار كنند تا قيامت در آيد.
14) ما من أحد يحدث في هذه الامّة حدثا لم يكن فيموت حتّى يصيبه ذلك.
هر كس در اين امت بدعتى بد بدارد نميرد تا سزاى آن بدو رسد.
15) من شابّ شيبة في الإسلام كانت له نورا يوم القيمة.
هر كه مويش در اسلام سفيد شود بروز قيامت نور وى خواهد بود
منبع: نهج الفصاحه
**********************************************************************************************************************************************************************
1) نهج الفصاحه، ح 307
2) همان، ح 422
3) همان، ح 611
4) همان، ح 676
5) همان، ح 931
6) همان، ح 1054
7) همان، ح 1055
8) همان، ح 1056
9) همان، ح 1182
10) همان، ح 1243
11) همان، ح 2222
12) همان، ح 2255
13) همان، ح 2289
14) همان، ح 2662
15) همان، ح 2832
رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: إذا غَضِبَ اللَّهُ عَلى امَّةٍ ولَم يُنزِل بِهَا العَذابَ، غَلَت أسعارُها، وقَصُرَت أعمارُها، ولَم تَربَح تُجّارُها، ولَم تَزكُ ثِمارُها، ولَم تَغزُر أنهارُها، وحُبِسَ عَنها أمطارُها، وسُلِّطَ عَلَيها شِرارُها.
ترجمه:
هر گاه خداوند بر امّتى خشم گيرد و بر آن عذاب نازل نكند، قيمتها در آن بالا مى رود، آبادانى اش كاهش مى يابد، بازرگانانش سود نمى برند، ميوه هايش رشد نمى كنند، جوى هايش پُر آب نمى گردند، باران بر آن فرو نمى بارد، و بَدانش بر آن سلطه مى يابند.
الكافي (ط - دارالحديث)، ج10، ص: 553
و آن حضرت فرمود: كسى كه كلمه «نمى دانم» را از دست بگذارد تير هلاكت بر مواضع حساس كشتنى اش نشيند.
منبع: نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، حکمت 85
شبی یک ساعت دعا بخوانید. اگر حال دعا نداشتید باز هم خلوت با خدا را ترک نکنید. در بیداری سحر و ثلث آخر شب آثار عجیبی است. هر چیزی را که از خدا بخواهی از گدایی سحرها میتوان حاصل نمود. از گدایی سحرها کوتاهی نکنید که هرچه هست در آن است.
شیخ جعفر مجتهدی
پایگاه فرهنگی - مذهبی ازکی 1392 ©
کپی برداری از مطالب، با ذکر منبع مجاز میباشد
طراحی و پشتیبانی: آتروپات وب