در تفسیر نمونه ذیل آبه شریفه الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فىِ الْأَرْضِ أُوْلَئكَ هُمُ الْخَاسِرُون (بقره/27) میخوانیم:
گرچه آيه فوق از احترام به همه پيوندهاى الهى سخن مى‏ گفت، ولى بدون شك پيوند خويشاوندى يك مصداق روشن آن است.
اسلام نسبت به صله رحم و كمك و حمايت و محبت نسبت به خويشاوندان اهميت فوق العاده ‏اى قائل شده است و قطع رحم و بريدن رابطه از خويشان و بستگان را شديدا نهى كرده است.
اهميت صله رحم تا آنجا است كه پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم مى ‏فرمايد:
صلة الرحم تعمر الديار و تزيد فى الاعمار و ان كان اهلها غير اخيار:
" پيوند با خويشاوندان شهرها را آباد مى ‏سازد، و بر عمرها مى ‏افزايد هر چند انجام دهندگان آن از نيكان هم نباشند"(1)

در سخنان امام صادق علیه السلام مى ‏خوانيم:
صل رحمك و لو بشربة من ماء و افضل ما يوصل به الرحم كف الاذى عنها:
" پيوند خويشاوندى خويش را حتى با جرعه ‏اى از آب محكم كن و بهترين راه براى خدمت به آنان اين است كه (لا اقل) از تو آزار و مزاحمتى نبينند"!(2)
زشتى و گناه قطع رحم به حدى است كه امام سجاد علیه السلام به فرزند خود نصيحت مى ‏كند كه از مصاحبت با پنج طايفه بپرهيزد، يكى از آن پنج گروه كسانى هستند كه قطع رحم كرده ‏اند:
" ... و اياك و مصاحبة القاطع لرحمه فانى وجدته ملعونا فى كتاب اللَّه‏
"" بپرهيز از معاشرت با كسى كه قطع رحم كرده كه قرآن او را ملعون و دور از رحمت خدا شمرده است"(3)
در سوره محمد صلی الله علیه و آله وسلم آيه 22 مى‏ فرمايد:
فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ‏:" ... شما كه در زمين فساد مى‏ كنيد و قطع رحم مى‏ نمائيد مشمول لعنت خدا هستيد و از رحمت او دور"!
كوتاه سخن اينكه: قرآن نسبت به قاطعان رحم و برهم ‏زنندگان پيوند خويشاوندى تعبيرات شديدى دارد، و احاديث اسلامى نيز آنها را سخت مذمت كرده است.
از پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم پرسيدند: مبغوضترين عمل در پيشگاه خداوند كدام است؟
در پاسخ فرمود:" شرك به خدا".
پرسيدند بعد از آن؟ فرمود:" قطع رحم"(4)
علت اينكه اسلام نسبت به نگهدارى و حفظ پيوند خويشاوندى اين همه پافشارى كرده اين است كه هميشه براى اصلاح، تقويت، پيشرفت تكامل و عظمت بخشيدن به يك اجتماع بزرگ، چه از نظر اقتصادى يا نظامى، و چه از نظر جنبه ‏هاى معنوى و اخلاقى بايد از واحدهاى كوچك آن شروع كرد، با پيشرفت‏ و تقويت تمام واحدهاى كوچك، اجتماع عظيم، خود به خود اصلاح خواهد شد.
اسلام براى عظمت مسلمانان از اين روش به نحو كاملترى بهره ‏بردارى نموده است، دستور به اصلاح واحدهايى داده كه معمولا افراد از كمك و اعانت و عظمت بخشيدن به آن روگردان نيستند.
زيرا تقويت بنيه افرادى را توصيه مى ‏كند كه خونشان در رگ و پوست هم در گردش است، اعضاى يك خانواده ‏اند، و پيداست هنگامى كه اجتماعات كوچك خويشاوندى نيرومند شد، اجتماع عظيم آنها نيز عظمت مى‏ يابد و از هر نظر قوى خواهد شد، شايد حديثى كه مى ‏گويد: صله رحم باعث آبادى شهرها مى ‏گردد به همين معنى اشاره باشد.
منبع: تفسیر نمونه،ج1، ذیل آیه 27 سوره مبارکه بقره

********************************************************************************************************************************************

پی نوشت ها به نقل از تفسیر نمونه:
1. سفينة البحار جلد 1 صفحه 514
2. همان
3. سفينة البحار جلد اول صفحه 516 (ماده رحم)
4. سفينة البحار (ماده رحم)