وَ إِذْ قُلْتُمْ يَمُوسىَ‏ لَن نَّصْبرَ عَلىَ‏ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخرِجْ لَنَا مِمّا تُنبِتُ الْأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَ قِثَّائهَا وَ فُومِهَا وَ عَدَسِهَا وَ بَصَلِهَا قَالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِى هُوَ أَدْنىَ‏ بِالَّذِى هُوَ خَيرٌ اهْبِطُواْ مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ وَ بَاءُو بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَالِكَ بِأَنَّهُمْ كاَنُواْ يَكْفُرُونَ بِايَاتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّنَ بِغَيرِ الْحَقّ‏ِ ذَالِكَ بما عَصَواْ وَّ كَانُواْ يَعْتَدُون:( آیه 61 سوره بقره)
و (نيز به خاطر بياوريد) زمانى را كه گفتيد: «اى موسى! هرگز حاضر نيستيم به يك نوع غذا اكتفاء كنيم! از خداى خود بخواه كه از آنچه زمين مى ‏روياند، از سبزيجات و خيار و سير و عدس و پيازش، براى ما فراهم سازد.» موسى گفت: «آيا غذاى پست ‏تر را به جاى غذاى بهتر انتخاب مى‏ كنيد؟! (اكنون كه چنين است، بكوشيد از اين بيابان) در شهرى فرود آئيد زيرا هر چه خواستيد، در آنجا براى شما هست.» و (مهر) ذلت و نياز، بر پيشانى آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدايى شدند چرا كه آنان نسبت به آيات الهى، كفر مى ‏ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى ‏كشتند. اينها به خاطر آن بود كه گناهكار و متجاوز بودند.
بدون شك، تنوع از لوازم زندگى و جزء خواسته‏ هاى بشر است، كاملا طبيعى است كه انسان پس از مدتى از غذاى يك نواخت خسته شود، اين كار خلافى نيست پس چگونه بنى اسرائيل با درخواست تنوع مورد سرزنش قرار گرفتند؟

پاسخ اين سؤال با ذكر يك نكته روشن مى ‏شود و آن اينكه در زندگى بشر حقايقى وجود دارد كه اساس زندگى او را تشكيل مى‏ دهد و نبايد فداى خور و خواب و لذائذ متنوع گردد.
زمانهايى پيش مى ‏آيد كه توجه به اين امور انسان را از هدف اصلى، از ايمان و پاكى و تقوى از آزادگى و حريت باز مى‏ دارد، در اينجا است كه بايد به همه آنها پشت پا بزند.
تنوع ‏طلبى در حقيقت دام بزرگى است از سوى استعمارگران ديروز و امروز كه با استفاده از آن، افراد آزاده را چنان اسير انواع غذاها و لباسها و مركبها و مسكنها مى ‏كنند كه خويشتن خويش را به كلى به دست فراموشى بسپارند و حلقه اسارت آنها را بر گردن نهند.
منبع: تفسیر نمونه ج 1 ذیل آیه 61 سوره بقره