زن مسلمان باديه‏ نشينى بود بنام" ام عقيل" كه دو ميهمان بر او وارد شد، فرزندش همراه شتران در باديه بود، در همان لحظه به او خبر دادند كه شتر خشمگين فرزندش را در چاه انداخته و بدرود حيات گفته، زن با ايمان به كسى كه خبر مرگ فرزند را براى او آورده بود گفت از مركب پياده شو، و به پذيرايى از مهمانها كمك كن، گوسفندى حاضر داشت به او داد تا آن را ذبح كند و سرانجام غذا آماده شد و به نزد ميهمانان گذاشت آنها مى ‏خوردند و از صبر و استقامت اين زن در شگفت بودند، يكى از حاضران مى ‏گويد: هنگامى كه از غذا خوردن فارغ شديم، زن با ايمان نزد ما آمد و گفت: آيا در ميان شما كسى هست كه از قرآن به خوبى آگاه باشد،

يكى از حاضران گفت: بلى من آگاهم، گفت آياتى از قرآن بخوان تا در برابر مرگ فرزند مايه تسلى خاطر من گردد، او مى ‏گويد:
من اين آيات را براى او خواندم وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ.(بقره/157)
زن خداحافظى كرد سپس رو به قبله ايستاد و چند ركعت نماز گذارد، سپس عرض كرد اللهم انى فعلت ما امرتنى، فانجز لى ما وعدتنى:" خداوندا! من آنچه را تو دستور داده بودى انجام دادم، و رشته شكيبايى را رها نساختم، تو هم آنچه را از رحمت و صلوات به من وعده داده ‏اى بر من ارزانى دار".
سپس اضافه كرد:" اگر بنا بود در اين جهان كسى براى كسى بماند ...
يكى از حاضران مى ‏گويد من فكر كردم مى ‏خواهد بگويد فرزندم براى من باقى ميماند، اما ديدم چنين ادامه داد پيامبر اسلام محمد صلی الله علیه و آله وسلم براى امتش باقى ميماند"!
منبع: تفسیر نمونه، جلد 1