ابو رافع [اسلم] ابراهيم از برجستگان شيعه و اصحاب رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و اميرالمؤمنين - عليه السّلام- است كه در جنگهاى متعدّد در ركاب آن حضرات بود و تا سال چهل قمرى مى زيست. كتاب سنن و احكام و قضايا از او است. در جلالت وى همين بس كه رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- فرمودند:
«مَن أَحبَّ أن ينظرَ إلى أمينى على نفسى و أهلى، فهذا أبورافع، أمينى على نفسى.»
هر كس دوست دارد امانت دار من بر خود و خانواده ام را ببيند، به ابو رافع بنگرد كه امين من بر نفس من است.
حكايت
از ابورافع نقل است كه: به محضر رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- داخل شدم در حالى كه آن حضرت خوابيده بود يا وحى بر ايشان نازل مى شد. در كنار خانه مارى را ديدم، نخواستم آن را بكشم تا مبادا حضرت بيدار شود. بين رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و مار دراز كشيدم، تا خطر مار متوجه من باشد نه رسول اللَّه. حضرت از جا برخاستند و اين آيه را قرائت فرمودند:
إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ (مائده/55) همانا سرپرست و زمامدار امور شما، تنها خدا و رسول او و كسانى مى باشند كه ايمان آورده اند، آنان كه نماز به پا مى دارند و در حال ركوع زكات مى دهند.
پس از آن فرمود:
«ألحمدُ للَّه الّذى أكملَ لعلىٍّ مُنيتَه و هنيئاً لعلىٍّ بتفضيل اللَّهِ إيّاه!»
ستايش مخصوص خداوندى است كه آرزوى علىّ- عليه السّلام- را كامل كرد، و گوارا باد براى على [- عليه السّلام-] اين كه خدا او را به ديگران برترى بخشيد.
سپس متوجّه من شد و مرا در كنار خود ديد، پرسيد: اين جا چه مى كنى؟ جريان مار را گفتم و به دستور ايشان آن را كشتم. حضرت دست مرا گرفت و فرمود: اى ابارافع!
«كيف أنتَ و قوماً يُقاتِلون عليّاً، هو على الحقّ و هم عَلى الباطل يكون فى حقّ اللَّه جهادُهم؟ فمَن لم يستطع جهادَهم، فبِقَلبه، فمَن لم يستطع، فليس وراء ذلك شىءٌ ...»
چگونه خواهى بود در حالى كه دستهاى با علىّ- عليه السّلام- مى جنگند؟ در حالى كه او بر حقّ است و آنان بر باطل. خدا جهاد با ايشان را واجب كرده است. هر كس نتوانست با ايشان جهاد كند، بايد با قلبش بجنگد و اگر از عهده ى همين مقدار هم بر نيايد، چيز ديگرى بر او واجب نيست ...(1)
منبع: پاسداران حریم عشق،ج2
***************************************************************************************************************************************************************************************
پی نوشت به نقل از پاسداران حریم عشق:
1: تنقيح المقال (رجال مامقانى)، ص 9، شمارهى 38.
رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: إذا غَضِبَ اللَّهُ عَلى امَّةٍ ولَم يُنزِل بِهَا العَذابَ، غَلَت أسعارُها، وقَصُرَت أعمارُها، ولَم تَربَح تُجّارُها، ولَم تَزكُ ثِمارُها، ولَم تَغزُر أنهارُها، وحُبِسَ عَنها أمطارُها، وسُلِّطَ عَلَيها شِرارُها.
ترجمه:
هر گاه خداوند بر امّتى خشم گيرد و بر آن عذاب نازل نكند، قيمتها در آن بالا مى رود، آبادانى اش كاهش مى يابد، بازرگانانش سود نمى برند، ميوه هايش رشد نمى كنند، جوى هايش پُر آب نمى گردند، باران بر آن فرو نمى بارد، و بَدانش بر آن سلطه مى يابند.
الكافي (ط - دارالحديث)، ج10، ص: 553
و آن حضرت فرمود: كسى كه كلمه «نمى دانم» را از دست بگذارد تير هلاكت بر مواضع حساس كشتنى اش نشيند.
منبع: نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، حکمت 85
شبی یک ساعت دعا بخوانید. اگر حال دعا نداشتید باز هم خلوت با خدا را ترک نکنید. در بیداری سحر و ثلث آخر شب آثار عجیبی است. هر چیزی را که از خدا بخواهی از گدایی سحرها میتوان حاصل نمود. از گدایی سحرها کوتاهی نکنید که هرچه هست در آن است.
شیخ جعفر مجتهدی
پایگاه فرهنگی - مذهبی ازکی 1392 ©
کپی برداری از مطالب، با ذکر منبع مجاز میباشد
طراحی و پشتیبانی: آتروپات وب