آیت الله بهجت رحمة الله علیه میفرمودند:

شخصی ( از اهالی نجف ) در راه مکه همیانش ( کیسه پول ) گم شد و شاید در دریا افتاد. وقتی که به نجف اشرف برگشت، به امیر المومنین علیه السلام متوسل شد. شب حضرت را در خواب دید. حضرت به او فرمود: همیان تو در قم نزد میرزای قمی است.

وی به قم آمد و سراغ میرزا را گرفت. او را به خانه ی میرزا راهنمایی کردند. هنگامی که به در خانه ایشان رسید، مرحوم میرزا پیش از ملاقات و باز کردن در خانه و بدون سوال، از سوراخ در، همیان را به او داد. وی آن را باز کرد و دید همیان او است و به محل زندگی برگشت. وقتی که به محل زندگی برگشت، به او گفتند: " چرا چنین آقایی را رها کردی؟"
دوباره به قصد خدمت به مرحوم میرزا به قم مراجعت نمود. ولی وقتی رسید، دید که آقا مرحوم شده است. خادم قبرش شد تا اینکه از دنیا رفت و نزد میرزا دفن شد و اکنون قبر او داخل مقبره میرزا قرار گرفته است.
منبع: در محضر بهجت، ج1، ص41