دشمنی معاویه با خاندان نبوت بالاخص امیر مومنان امام علی علیه السلام،جای گفت و گو نیست.وی خواست با تطمیع بعضی از یاران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم،صفحات درخشان تاریخ را با جعل اکاذیب،لکه دار سازد.اما در این کار موفقیتی به دست نیاورد.
سمرة بن جندب که در زمان رسول گرامی میزیست،در اواخر عمر به دربار معاویه متوسل شده و با اخذ مبلغی،حقایق را تحریف میکرد.معاویه جدا از او خواست که به منبر برود و نزول آیه 207 سوره بقره را در باره امام علی علیه السلام تکذیب کند و به مردم بگوید این آیه در حق قاتل علی علیه السلام،عبدالرحمن بن ملجم نازل شده است و در برابر این عمل که به قیمت دین او تمام میشد،صد هزار درهم بگیرد.سمره راضی نشد و معاویه نرخ معامله را بالا برد تا به چهارصد هزار درهم رسانید و او را راضی ساخت.پیر آزمند دست به تحریف حقایق زد و تاریخ زندگی خود را که از زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم سیاه بود،سیاهتر ساخت.او در یک مجمع عمومی به مردم گفت مقصود از این آیه ابن ملجم است و هرگز این آیه درباره علی نازل نشده است!!!!!!!!!!!
گروهی ساده لوح سخن او را پذیرفته و هرگز به فکرشان خطور نکرد که عبدالرحمن یمنی،در روز نزول آیه در محیط حجاز نبوده و شاید از مادر متولد نشده بود!
ولی چهره حقیقت با این پرده ها هرگز پوشیده نشد.خاندان معاویه و حکومت وی دستخوش حوادث شدند.آثار دروغ پردازان دوره وی از میان رفت و بار دیگر آفتاب حقیقت از لابلای پرده های جهل و افترا درخشیدن گرفت.مفسران عالیقدر،محدثان ارج دار غالبا در تمام قرون و اعصار،اعتراف کردند که آیه فوق در لیلة المبیت درباره فداکاری امام علی علیه السلام نازل شده است.
سمرة بن جندب از عناصر جنایت کار دوره آل امیه است.وی در تحریف حقایق به همان اندازه که در بالا گفته شد قناعت نکرد و بنا به نقل ابن ابی الحدید،چیز دیگری نیز بر آن افزود و گفت آنچه در حق علی نازل شده است،آیه 204 سوره بقره است.(این آیه در مورد منافقان نازل شده است)
یکی از جنایات این مرد این است که وی در دوره استانداری زیاد در عراق،فرماندار بصره بود.او هشت هزار نفر از مسلمانان و علاقه مندان خاندان نبوت را کشت.وقتی زیاد بن ابیه از او بازجویی به عمل آورد و گفت:به چه جرئت تو این همه افراد را کشتی؟هیچ تصور نکردی که شاید در میان اینها بیگناه و بی جرمی وجود داشته باشد؟ سمره در پاسخ وی گفت:من از کشتن بیش از این نیز باکی نداشتم!!!!!!
این خیره سر ملعون،همان شخص است که تقاضای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را در باره مراعات همسایه،رد کرد. (جریان نخل)
منبع:کتاب "فروغ ابدیت" نوشته آیت الله سبحانی مد ظله العالی
رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: إذا غَضِبَ اللَّهُ عَلى امَّةٍ ولَم يُنزِل بِهَا العَذابَ، غَلَت أسعارُها، وقَصُرَت أعمارُها، ولَم تَربَح تُجّارُها، ولَم تَزكُ ثِمارُها، ولَم تَغزُر أنهارُها، وحُبِسَ عَنها أمطارُها، وسُلِّطَ عَلَيها شِرارُها.
ترجمه:
هر گاه خداوند بر امّتى خشم گيرد و بر آن عذاب نازل نكند، قيمتها در آن بالا مى رود، آبادانى اش كاهش مى يابد، بازرگانانش سود نمى برند، ميوه هايش رشد نمى كنند، جوى هايش پُر آب نمى گردند، باران بر آن فرو نمى بارد، و بَدانش بر آن سلطه مى يابند.
الكافي (ط - دارالحديث)، ج10، ص: 553
و آن حضرت فرمود: كسى كه كلمه «نمى دانم» را از دست بگذارد تير هلاكت بر مواضع حساس كشتنى اش نشيند.
منبع: نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، حکمت 85
شبی یک ساعت دعا بخوانید. اگر حال دعا نداشتید باز هم خلوت با خدا را ترک نکنید. در بیداری سحر و ثلث آخر شب آثار عجیبی است. هر چیزی را که از خدا بخواهی از گدایی سحرها میتوان حاصل نمود. از گدایی سحرها کوتاهی نکنید که هرچه هست در آن است.
شیخ جعفر مجتهدی
پایگاه فرهنگی - مذهبی ازکی 1392 ©
کپی برداری از مطالب، با ذکر منبع مجاز میباشد
طراحی و پشتیبانی: آتروپات وب